Da je među nama, Sonja Savić ove godine bi proslavila okruglih 40 godina karijere, jer se 1977. godine prvi put pojavila na filmu i počela stvarati istoriju jugoslovenske kinematografije. Glumica koja je pomjerila granice glume i filma na ovim prostorima i jedna od najljepših žena na domaćem filmskom platnu život je posvetila umjetnosti. Dala joj je sve, možda čak i previše.
Glumom se profesionalno počela baviti sa 16 godina, a već s 21 diplomirala je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Početkom osamdesetih došlo je njeno vrijeme, pa je u dvije i po godine snimila pet filmova koji su dali ogroman pečat jugoslavenskoj kinematografiji.
Lice i pogled Sonje Savić bili su nezaboravni svima koji su je gledali uživo i na filmu.
Scene u filmu “Una”, koji je nastao po romanu Mome Kapora, a govori o ljubavi između profesora Mišela Babića i njegove studentkinje Une Vojvodić, ne zaboravljaju se. Gola Sonja Savić koja jede trešnje na balkonu i zavodi profesora tokom intervjua mnogima se vječno urezala u pamćenje.
Osim u filmu “Una”, Sonja se pojavila u kultnim jugoslovenskim filmovima, a tokom svoje karijere zaigrala je u ukupno 50 filmova jugoslovenske, slovenske i srpske produkcije. “Davitelj protiv davitelja”, “Život je lep”, “Balkanski Špijun”, “Mi nismo anđeli”, “Šećerna vodica” i “Jug-jugoistok” samo su neki od filmova kojima je Sonja udahnula dušu, a početkom devedesetih se počela baviti režijom u projektima koji su se umjetničkom crtom borili protiv rata u Jugoslaviji.
– Zašto loše prolazim u gradu u kom živim, u zemlji iz koje potičem, pojma nemam. Da nije bilo Slovenije, ne bih preživjela devedesete, a isto važi i za ovo vrijeme – rekla je u jednom od posljednjih javnih nastupa i otkrila svoje želje.
Ipak, privatni život Sonje Savić bio je najduži film u kojem se pojavila. Jednom prilikom je izjavila da se odrekla privatnog života kako bi se posvetila umjetnosti, a već krajem osamdesetih počele su kružiti priče da se Sonja Savić drogira.
Priču je podgrijalo i njeno prijateljstvo s članovima kultne grupe EKV, čija je većina umrla od posljedica konzumiranja opojnih sredstava.
– Nisam bila srećna što se družim s njima. Bila sam srećna što sam pronašla ljude koji su nesretni kao ja – izjavila je jednom prilikom Sonja koja se nakon rata posvetila radu u Sloveniji jer ju je Srbija, po njenim riječima, odbacila kao umjetnika i ljudsko biće.
Upravo se u dokumentarnom filmu o EKV-u Sonja posljednji put pojavila u javnosti.
23.septembra 2008. godine kao bomba je odjeknula vijest da je Sonja Savić umrla u 47. godini života. Novine su bile pune naslova o rezultatima obdukcije te o morfijumu i heroinu koji je pronađen u njenoj krvi nakon smrti. Najstrašnija informacija koja je došla do medija bila je ta da je Sonja pronađena mrtva u stanu koji nije imao namještaj, nego jedan dušek na kojem je nesrećna glumica spavala među špricama.
Sahranjena je u rodnom selu svoga oca, a na njenom sprovodu se nije pojavio niko od njenih kolega i saradnika.
Glas Srpske
