Migrena je primarna glavobolja benignog (dobroćudnog) toka, ali često onesposobljavajuća. Migrena spada u grupu najčešćih obolenja u populaciji, sa još većim brojem dana kada su oboleli delimično ili potpuno radno neefikasni.
Zbog toga migrena predstavlja veliki zdravastveno-ekonomski problem. Učestalost je veća kod ženskog dela populacije i po različitim statistikama se kreće i do 25% obolelih. Osnovna podela ove primarne glavobolje se zasniva na prisustvu, odnosno odsustvu aure (Migrena sa aurom i Migrena bez aure). U okviru ove dve grupe razlikujemo ređe oblike koji se definišu ili po dužini trajanja i broju ataka migrene u određenom vremenskom periodu ili komplikacijama aure ili bolne faze migrenskog ataka.
Kako prepoznati migrenu?
Migrena bez aure
Migrenu bez aure karakteriše najčešće hemikranija ili ređe locirana ili obostrana (difuzna) glavobolja. Bol je sa povremenom pulsirajućom komponentom, naročito potenciranom agravacijom ili povećanjem intralobanjskog pritiska. Ataci traju 4-72h.
Migrena sa aurom
Osnovna karakteristika migrene sa aurom je prisustvo jednostranih vizuelnih, senzitivnih ili drugih simptoma centralnog nervnog sistema koji su reverzibilni i predhode bolnom delu migrenskog ataka. Ovi simptomi traju 5-60min. Nazivamo ih migrenskom aurom
Lečenje migrene
Lečenje migrene se sastoji u primeni profilaktičke terapije i direktnom terapijom migrenskih ataka. Ovo zavisi od broja ataka u posmatranom vremenskom periodu, njihovom intenzitetu i dužini trajanja, kao i intenzitetu autonomnih pratećih događanja (mučnina i povraćanje).
Profilaktička terapija je veoma raznovrsna i obuhvata oligoelimente, vitamine, antioksidativne suplemente, beta blokatore, Ca-antagoniste, antidepresive, antziepileptike i dr. Obično je profilaktičku terapiju potrebno uzimati više meseci uz redovno vođenje kalendara glavobolje radi objektivnog uvida u terapijsku efikasnost pojedinih medikamenata.
Terapija pojedinačnih ataka je takođe raznolika i često kombinovana.
Od medikamenata se koriste triptani, ergot preparati, nesteroidni analgetici, antiemetici, kortikosteroidi za parenteralnu primenu i antiedematozni rastvori.
Terapija se prilagođava individualno što zahteva povremene kontakte lekara i pacijenta radi praćenja efekta terapije i njena eventualna korekcija.
Pored medikamentozne terapije primenjuje sa i individualna psihoterapija, perkutana elektrostimulacija trigeminalnog nerva, neurofeedback i biofeedback.
MediHelp
